Do końca 1915 roku wojska niemieckie i austriackie opanowały całe Królestwo Polskie. Front zatrzymał się na linii od Zatoki Ryskiej przez Baranowicze, Tarnopol, po Kamieniec Podolski na brzegach Dniestru. Okupanci podzielili ziemie polskie na dwie strefy i ustanowili urzędy gubernatorskie: niemiecki - w Warszawie i austriacki - w Lublinie. Poza wojskowymi i politycznymi sprawami gubernatorstwa zajmowały także problemami gospodarczymi. W początkowym okresie okupacji w Królestwie obowiązywał nadal rosyjski rubel. Niemcy do spraw walutowych podchodzili pragmatycznie: jeśli brakowało rosyjskich monet, to tłoczyli ich namiastki niemieckie.
O nowej monecie zdawkowej informowała Gazeta Łódzka 20 września 1916 roku:
W najbliższych dniach na ziemiach podlegających władzy głównodowodzącego na Wschodzie, będą puszczone w obieg monety jedno, dwu i trzy kopiejkowe na ogólną sumę 1 miljona rubli, co usunie brak monety zdawkowej i ułatwi ruch asygnat kas pożyczkowych wartości jednego rubla. Monety, wybite w wielkości monet rosyjskich, mają na przedniej stronie krzyż w formie Żelaznego Krzyża, napis rosyjski, oznaczający wartość monety i liczbę 1916, na odwrotnej stronie napis: „Gebiet das Oberbefehlshabers Ost".
Nowe kopiejki były rozwiązaniem doraźnym. Już w grudniu 1916 roku władze okupacyjne wprowadziły do obiegu markę polską. Ta waluta przetrwała do Polski niepodległej. Obowiązywała do 29 kwietnia 1924 roku, kiedy została zastąpiona przez polskiego złotego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz