Niemiecki post, polski most...

O akcji masowego odchodzenia od religii w Niemczech informowała Gazeta Toruńska 10 marca 1912 roku. Z dużym zadziwieniem, chociaż niczego zaskakującego w tym nie było. Wiara Niemców w Chrystusa od dawna miała w Polsce opinię płytkiej niczym przykościelna kałuża. Nasi rodacy mawiali przecież, że „polski most, niemiecki post i cygańskie nabożeństwo, wszystko to błazeństwo”. Niemcy w rewanżu mogą rzeczywiście naśmiewać się z nie tylko z jakości polskich mostów, ale i stanu dróg w Rzeczpospolitej. Minione 100 lat właściwie niewiele tu zmieniło...

* * *
Niedowiarstwo w Niemczech

Pod przewodnictwem profesora Ludwika Gurlitta w Steglitz utworzył się komitet „Bezwyznaniowych", który chce wywalczyć zupełne uznanie i równouprawnienie państwowe 200 tysiącom bezwyznaniowych żyjącym obecnie w Niemczech. W tym celu stara się komitet przedewszystkiem o tłumne wystąpienie z kościołów krajowych zwłaszcza nauczycieli, urzędników i osób zajmujących stanowiska w życiu publicznem.

Plan powyższy przeprowadza się w ten sposób, że mężowie zaufania, rosproszeni po całej Rzeszy, zbierają nazwiska takich osób, które w duchu nie uznają już nauk Kościoła. Wszystkie te osoby wystąpią z kościołów w jednym dniu, prawdopodobnie w jesieni b. r. Po kilku tygodniach publicznej agitacyi zwerbowano już 51 mężów zaufania w Hanowerze, Kolonii, Hamburgu, Królewcu, Monachium, Frankfurcie nad Menem i innych miastach, nawet - jak donosi z tryumfem "Berl. Tagbl." - czysto katolickich.

Wśród osób, które już wystąpiły z kościołów znajdują się etatowo ustanowieni urzędnicy średniej i wyższej kategoryi, jak nauczyciele gimnazyalni, profesorowie uniwersyteccy, urzędnicy pocztowi i sądowi, lekarze, inżynierzy, artyści i wielcy przemysłowcy. Wszyscy dali oni słowo honoru, że w oznaczonym terminie przystąpią do bezwyznaniowych, nie uznających żadnej religii.