Choć narciarstwo jako sport istnieje od drugiej połowy XVIII wieku, jest to jedna z dyscyplin, której początki sięgają czasów pradawnych, kiedy narty były jednym ze sposobów radzenia sobie człowieka z naturą. Przyjmuje się, że było to ok. 4000 lat p.n.e.
Narciarstwo zrodziło się więc jako sposób poruszania się po śniegu przy użyciu drewnianych desek. Świadczą o tym prace wykopaliskowe i rysunki naskalne, zwłaszcza z obszaru Skandynawii. Do podpierania się używano w tym czasie kija. Służył on jednak także jako dzida. W okresie średniowiecza narciarstwu przyświecał cel myśliwski, w czasach nowożytnych - militarny.
Narodziny sportowej dyscypliny
Sport narciarski wywodzi się z tradycji ludowego narciarstwa użytkowego. Pochodzi z norweskiej wioski Telemark. Pierwszymi zawodami był bieg płaski zorganizowany w 1767 r. w Oslo (ówcześnie Christiania) dla norweskich narciarskich oddziałów wojskowych. Pierwszy publiczny bieg odbył się wiele lat później - w 1843 r. w Tromsø. Z kolei pierwsze zawody w skokach narciarskich rozegrano dopiero w 1868 r. Przy okazji biegów i skoków odbywały się slalomy w formie techniczno-stylowej, rozgrywane bez pomiaru czasu. Nie były one jednak popularne w kolebce narciarstwa - Norwegii. Zyskały publiczne uznanie dopiero w krajach alpejskich - stąd też nazwa narciarstwa alpejskiego dla konkurencji slalomowych i zjazdowych. Pierwsze zawody w slalomie rozegrano w Austrii w 1892 r., natomiast premierowy slalom sportowy na czas odbył się dopiero w 1905 r.Zorganizowane narciarstwo
Rozwój narciarstwa i wzrost jego popularności spowodowały powstanie w 1924 r. Międzynarodowej Federacji Narciarskiej - FIS. W tym samym roku zorganizowano we francuskim Chamonix Tydzień Sportów Zimowych (w narciarstwie klasycznym z udziałem wyłącznie mężczyzn). Został on oficjalnie uznany za I Zimowe Igrzyska Olimpijskie. Konkurencje biegowe kobiet doczekały się natomiast swojego olimpijskiego debiutu na igrzyskach w 1952 r. w Oslo.Narciarstwo alpejskie zalicza się do konkurencji olimpijskich od czasu zimowych igrzysk w Garmisch - Partenkirchen w 1936 r. FIS natomiast zainicjowała swoje zawody w 1925 roku.. Od 1937 r. były to już Mistrzostwa Świata. W 1931 r. w ich ramach zadebiutowały konkurencje alpejskie. Obecnie rozgrywane są oddzielnie światowe czempionaty w narciarstwie klasycznym i alpejskim. W 1978 r. odbyły się z kolei pierwsze mistrzostwa globu w narciarstwie akrobatycznym.
Obecnie oprócz zawodów rangi mistrzowskiej rozgrywa się Puchary Świata: od 1967 r. w konkurencjach alpejskich, od 1974 r. w klasycznych, a od 1984 r. w narciarstwie dowolnym.
Narty w polskim wydaniu
Pierwsze polskie kluby narciarskie powstały w 1907 r. Były to: Karpackie Towarzystwo Narciarzy we Lwowie oraz Zakopiański Oddział Narciarzy, który później został przekształcony w Sekcję Narciarską Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. W 1919 r. powstał Polski Związek Narciarski, do dziś sprawujący władzę nad zawodami wszystkimi dyscyplinami narciarskimi Już rok później zorganizowano pierwsze Mistrzostwa Polski. Od tamtej pory nastąpił rozkwit infrastruktury, z zakopiańską Krokwią na czele.Wielkim sukcesem polskiego narciarstwa w 1972 r. był złoty medal zimowych Igrzysk Olimpijskich, zdobyty przez skoczka narciarskiego Wojciecha Fortunę w 1972 r. w Sapporo.
Niezwykła popularność narciarstwa rekreacyjnego jako ruchu masowego wiąże się ściśle ze zbudowaniem pierwszego wyciągu narciarskiego. Miało to miejsce w Niemczech w 1900 r. Popularyzacji narciarstwa sprzyjały również masowe biegi, takie jak: Bieg Wazów, rozgrywany od 1922 r. w Szwecji czy Bieg Piastów od 1976 r. w Jakuszycach.
Dziś narciarstwo nie wymaga popularyzacji. Jest to najpopularniejsza dyscyplina zimowa w większości państw świata.
Źródło: http://ensoski.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz